Kada se pomene Bilećko jezero, mnogi pred očima vide veliko vodeno prostranstvo, ušuškano među kamenita hercegovačka brda obrasla zakržljalom vegetacijom karakterističnom za mediteranska područja. Arheolozi se sjete blaga, antičkih i srednjevijekovnih naselja, koje mirno drijema na dnu, ribolovci nabrajaju brojne vrste riba i sa ponosom objavljuju fotografije sa trofejnim ulovima, kupači ga zovu hercegovačkim morem, a inženjeri znaju da u mirnoj vodi čuči velika snaga i da čeka da je generatori pretvore u električnu energiju. Jedna od najvećih vještačkih akumulacija na Balkanu nastala je izgradnjom brane Grančarevo 1968. godine, na osamnaestom kilometru nizvodno od izvora rijeke Trebišnjice. Ova akumulacija na nadmorskoj visini od oko 400m, zapremine 1280 miliona m3, dužine 18 km i širine 3–4 km, omogućla je godišnje izravnanje proticaja rijeke Trebišnjice. Danas sa pravom možemo reći da su Bilećko jezero i brana Grančarevo srce cijelog hidrotehničkog sistema rijeke Trebišnjice. Uspješna realizacija projekta izgradnje brane Grančarevo i pribranske hidroelektrane Trebinje I, bila je pionirski podvig evropskih razmjera i dokaz da je u karstu moguće graditi velike hidrotehničke sisteme. Uz branu Grančarevo izgrađena je pribranska hidroelektrana HE Trebinje 1, sa dva generatora od kojih je svaki bio instalisane snage 54 MW. Dok su danas mašinskoj hali HE Trebinje 1 smještena tri agregata (instalisane snage 2h60 MVA+1h70 MVA), sa instalisanim protokom (3h70 m3/s), srednje godišnje proizvodnje 380 – 420 GWh.
Zahvaljujući izgradnji sistema rijeke Trebišnjice, mi, u vremenu kada cijeli svijet brine zbog nedostatka pitke vode, možemo da se pohvalimo velikim vodenim bogatstvom. Pravilno upravljanje ovim prirodnom blagom, veliki je izazov koji je povjeren Hidroelektranama na Trebišnjici.
Da bi se zadržao postojeći kvalitet vode i očuvali postojeći vodeni ekosistemi, te smanjile količine zagađivača, Hidroelektrane na Trebišnjici učestvuju u projektima rekonstrukcije prečistača otpadnih i fekalnih voda u Bileći i Trebinju, i pomažu njihovo održavanje.
U okviru akcionog plana uređenja rijeke, a u saradnji sa sportsko-ribolovnim društvom, svake godine se vrši i poribljavanje vodotoka Trebišnjice. Za poribljavanje cijelog sliva rijeke Trebišnjice u mrijestilištu „Mirotinj“ godišnje se proizvede od 700 000 do 800 000 komada mlađi potočne, mekousne i kalifornijske pastrmke. Poslednje poribljavanje Bilećkog jezera i rijeke Vrijeke, obavljeno je 11. 11. 2020. godine sa 20 000 komada mlađi veličine od 9 do 10 cm.
Pored različitih vrsta pastrmke, Bilećko jezero je bogato i mnogim drugim vrstama ribe: som, golać šaran i šaran ljuskar, amur, klen, strugač, zlatni karaš, babuška, deverika, crvenperka, gaovica, grgerč, sunčanica, zelenka, američki somić.
[Best_Wordpress_Gallery id=“97″ gal_title=“Poribljavanje Bileckog jezera-2″]